room

خود زندگی بود با احتساب اینکه زندگی زمخت تر است .
در ستایش یک فیلم چه میشود گفت بهتر از اینکه : خود زندگی ست؟!

بادبادک باز*

هر آرزویی یه بادبادکه, تا وقتی برای آرزو  تلاش میکنی نخ بادبادک دستته.
وقتی نخ بادبادک رها شد دنبالش رفتن بی فایده س؛ یکی دیگه ساختن هم بی فایده ست
شاید بهتر باشه دنبال یه بازی با ارتفاع متفاوت بری.
*عنوان نام کتابی از خالد حسینی

یکی شبیه همه

آدمها یک معدل برابر دارند و این قانون برای من خاص و عام ندارد

کسی که به زعم ما بد نیست هنوز فرصت نکرده یا نخواسته بدیهایش را ببینیم

و کسی که خوب نیست هم در این قانون جا میگیرد؛ فرصت نکرده یا نخواسته هنوز!

مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز*

ما آدمها از تنهایی میترسیم؛ برهانش بخشش و فراموشی!
*عنوان از حافظ

گیرم که روزی بازگردی نوشدارو جان*

پلک عروسکم خراب شد؛فکر کردم بزرگ میشوم کارخانه ساخت عروسک تاسیس میکنم تا بهترین عروسک سازهای آنجا پلکش را درست کنند.

دل کندن بلد نبودم و مبتلا شدم به اینکه همیشه آینده را برای گذشته هزینه کنم.

*عنوان از مهدی فرجی

فضیلت های ناچیز*

جلو اومد شیشه ماشین رو پاک کنه .گفت اون غذا که صندلی عقبه رو میدی؟ گفتم نیم خورده ست آخه؛ گفت عیبی نداره بده.
فکر کردم چه آدم خوبی ام حتما ثواب کردم.بعد از خودم بدم اومد که با هر چیز پیش پا افتاده ای دنبال تجارت معنوی ام!
*عنوان نام کتابی از ناتالیا گینزبورگ

یک شعر ولی زلزله میریخت به جانش*

قرار نانوشته ای است که به هم کتاب هدیه بدهیم...فکر میکنم چه کتابی؟!

باز هم شعر...لحظه هایی هست که هیچ چیز به قدر شعر قفل خلوت دل را رمزگشایی نمیکند.

*عنوان از مهدی فرجی

دیوانه سر صحبت فرزانه ندارد*

همدیگر را بیشتر بشنویم،کسی که حرف میزند خودش وعظ و پند میداند .
وسط حرف آدمها آنها را سر نبریم که یعنی تو را خوب بلدم ! آدم ها دیگ های بزرگی در دل دارند که قل میزند و ما فقط دانه ی بیرون پریده را می بینیم وقت بی تابی شان...

آشتی

تا از خدا حرف میزنم میگه بیا درباره چیزهایی حرف بزنیم که قابل لمسه. بعد دست میذاره روی پیشونیش و نفس عمیق میکشه.شاید یه وقتی خدا رو با همه وجودش صدا زده؛ چیزی خواسته و اجابت نشده!

میخوام بهش بگم اجابت شدن گاهی در سکوت خداست اما ایمانم به قدری محکم نیست که اینا رو بگم. خدایا خواهش میکنم خودت...

که به وحشت زدگان دامن صحراست بهشت*

اگر مدینه فاضله ما بهشت است چرا هرچه جور و غم بر ما می رود به "جهنم" حواله میکنیم تا آرام شویم !
*عنوان از صائب تبریزی