از امپراطوری باشکوه تو در ذهن من یه ارگ بم به جامونده که به قول حامد عسکری خشت به خشتش متلاشی شده.
مبهوت نگاه کنم که چرا چی شد آخه چه طور؟ نه ؛ این انتخاب من نیست. جارو برمیدارم بار خرابیها رو از شونه های زمین سبک میکنم . زندگی هست بعد ما؛ بدون ما حتی.