دیروز از پل هوایی رفتم طرف دیگه اتوبان مانتوم رو از خشکشویی بگیرم. داشتم فکر میکردم به حرف منصوره؛ به شبی که رستوران ایتالیایی خانه هنرمندان طلبکار نشسته بودم روبه روش در حالیکه منگ و بدحال بودم. منصوره گفت فاطمه زندگی یه بلیت شانسِ حتی در بدترین روزهاش؛ گفت بخاطر هیچ آدمی نمیر، حتی برای خودت. تا بلیتت جا داره زندگی کن.