بین داستان حسین و ابراهیم ، خدای ابراهیم یک جایی آِغوش باز میکنه و پناهگاه میشه...درست در لحظه ای که آتش بر ابراهیم گلستان میشه اما خدای حسین تا آخرین لحظه ها در سکوت تماشا میکنه.
ایمان داشتن به خدایی که در لحظه وارد عمل نمیشه و نجاتت نمیده...دل سپردن و راضی شدن به اینکه معجزه نمیکنه اما دوستت داره.