این مدت خستگی ها و صبوری های برادرها و خواهرم رو که می دیدم متوجه میشدم خونواده چقدر عزیز و مهمه...چقدر دوستشون دارم.
اشکها و لبخندها و عصبانیت ها و دلخوریهاشون... خونواده همه ی اینهاست. آدمهایی که وقتی از هم دلگیرن و به کمک هم نیاز دارن تسویه حساب نمیکنن و با محبت پذیرای خطاهای هم هستن. خونواده همون جایی هست که به ما وقت میده آدمهای بهتری بشیم.