صدای تنهاییمون چیه؟ وقتی فقط خودمون تنها قدم میزنیم  و دنیا حواسمون رو پرت نمیکنه صدای درون خودمون رو دوست داریم یا از خودمون فراری هستیم؟
بالاخره که چی؟ یه جایی باید بپذیریم درونمون هرچه که هست ؛ مسئول مستقیمش خودمون هستیم. خودمون رو دوست داشته باشیم و از خودمون مراقبت کنیم.