ساعت چند بود؟ حوالی یک. وحرف میزدیم که در جاده خوابم نبرد تا برسیم خانه. یک جایی گفت بهمن محصص میگه من به نقاشی کردن محکومم. به تک و توک ماشین هایی نگاه میکردند که رد میشدند. گفتم کاش منم به نوشتن محکوم بودم.
۹۷/۰۱/۰۱
کاری هست که شده حتی اگر بعدا تشخیص بدی اشتباه بود.