که این برف پریشان، بر سر هر بام می‌بارد*

امشب عکسش را که دیدم فکر کردم با همان موهای جوگندمی چقدر باشکوه تر بود ولی خوب دلش خواسته رنگ کند!
انگار پیری دشمن تا دندان مسلحی باشد که همه از آن گریزانند؛ حتی مردها.
*عنوان از صائب تبریزی