زندگی شبیه یادگرفتن شناست. حداقل از نظر من بیش از هرچیز به شنا نزدیک هست... هرچی بیشتر مقاومت میکنی و بدنت رو منقبض میکنی در برابر شرایط بیشتر اب میخوری و سخت میگذره...یه جایی باید ترس رو کنار بگذاری آروم باشی تا بتونی به دیواره های استخر یا ساحل امن برسی.
*عنوان منسوب به شمس تبریزی
تو دیدی کسی مراسم ختم ، اسباب کشی یا جشن تولدی که برنامه ریزی شده و تدارکات داشته رو کنسل کنه بگه چون خسته ام حوصله ندارم؟زندگی هم همینطوره. خستگی بی معناست. حتی گاهی میل و اشتیاق ما در راستای انجام شدن یا انجام نشدن کار باشه هم بی معناست. باید بشه ما هم این ضرورت رو درک میکنیم و تمام.
گفت دوستت دارم! به این موضوع فکر کن لطفا. گفتم این حس شماست و آزادی هر حسی داشته باشی.
دیگه خیلی خودم رو کنترل کردم نگفتم به من ربطی نداره!
برای خودم کتاب "بیشعوری" رو بخرم یا دیره؟
اگر من مثل ونگوگ در 37 سالگی بمیرم 10 سال وقت دارم کار تاثیرگذاری در زندگیم بکنم. اون کار چی میتونه باشه؟!
مهم ترین تصمیمم برای سال 98 این هست: دست از پیچیده کردن بردارم. دارم تمرین میکنم؛شاید بشه تغییر کنم. مسائل خیلی ساده تر از "سیستم پیچیده ساز شخصی من" قابل حل هست.