حسنِ عنوان*

و صبرِ من،صبری زیباست.

یوسف 83

من چنان گریه میکنم که خدا بغل کند مگر مرا*

با کلی تلاش گریه کردم امروز...مگه می اومد اشک! امید میگه آدمهایی که از آخرین گریه شون خیلی گذشته یا اصلا گریه نمیکنن خیلی وقته مردن؛فقط دفن نشدن.

حرف زدن بلد باشیم

وقتی از خودت دفاع میکنی وقتی میخوای ثابت کنی هر مشکلی محصول سوء برداشت و سطحی نگری من بوده؛وقتی از خودت خدا میسازی....ازت ناامید میشم. من به توی پر از حسن و عیب ایمان دارم اما وقتی خدا میشی بنده ای هستم که پرستش خداش رو ترک کرده.

دوست داشتن دلیل نمیخواد البته

فیلم های اصغر فرهادی و پیمان معادی رو بخاطر مردهاش دوست دارم. همه ی مردهاش در سطوح مختلف اجتماعی چند level از واقعیت جامعه بالاترن. فهمیده تر و انسان تر هستن؛ به زنهاش تا حالا دقت نکردم راستش.

اولین بار رو یادم نیست اما آخریش رو چرا

 یه آرامش عجیبی داشتم انگار وسط استخر روی اب خوابیده بودم و آسمون رو تماشا میکردم. 

رابطه عاشقانه تکرار و عادت

عادت به ننوشتن به اندازه عادت به نوشتن ساده ست.

+دروغ گفتم :/

صدام بزن

امروز داشتم بهش یادآوری میکردم گذشته و اخلاقش رو... گفت نگو خجالت میکشم. تو چه جوری منو تحمل میکردی؟ گفتم با لذت. 

ولی هیچ وقت با یادآوری عیبهای من خجالتم نداده. هیچ وقت.

یک گرامیداشت بی اشک و جشن

بعضی تاریخ ها مهمن اما نمیشه براشون گرامیداشت گرفت. نه مثل سالگرد فوت یک عزیز هستن که بشه دسته جمعی عزاداری کرد نه مثل سال روز تولد میشه گروهی پایکوبی کرد. فقط خودت میدونی مهمه؛ مثل وقتی که داری با همسر و بچه هات زندگی میکنی و از زندگیت هم راضی هستی اما سالگرد ازدواج قبلیت هنوز یه تاریخ معمولی نیست. هر روز در اون تاریخ به خودت لعنت میفرستی لبخند میزنی خوشحال میشی غمگین میشی اما نمیشه روی کیکت شمع عدد بگذاری که یعنی انقدر سال گذشته. خوشحالی که خودت رو کشیدی تا امروز؛حمل کردی تا امروز. زندگی روزهای سختی داره که خودت رو باردار میشی و تحمل و صبوری میکنی و خودت رو از نو متولد میکنی. دردش رو خودت میکشی محصول این زایش هم خودت هستی.

حدفاصل جراحت تا مرگ

این عیب ها رو همیشه داشته اما تو ایراد نمیدونستی گله نمیکردی باعث بهانه گیری ت نمیشد اگر حالا داره عیب هاش کلافه ت میکنه یعنی دیگه دوستش نداری. نترس؛ میشه باز شروع کنی به دوست داشتن.

جدی بگیر

مراقب سلامتیت هم اگر نبودی مراقب عزت نفست باش .