گفتم غم نمی باره به حالم که داری میری؛ به هر حال الان دیگه یه تیکه از منی. انقدر در من زنده ای که دوریت معنا نداره. روی صفحه صابر ابر یه روزی میخوندم هیچ حضوری ابدی نیست لحظه ی بودنش رو قدر بدون. تلاش کردم بدونم قدرِ بودنت چقدره... و الان اینها کمک میکنه به قول شما هندی بازی درنیارم.
از آدمهایی که مشکلات خلوت رو در جمع حل میکنن خوشم نمیاد. شخصا اگر با کسی مشکلی داشته باشم در جمع ببینمش ابدا بروز نمیدم، چرا یک نفر سومی باید بدونه من و فلانی مساله داریم؟! هیچ مشکل دونفره ای ؛ سه نفره بهتر حل نمیشه.