از نامه ها و نرگس هایی که زیر برف پاک کن ماشینم میگذاشت یکسال گذشت و دیشب باهم به مرحله ی چای رسیدیم.
بین راه آهنگ پرواز تهران شیراز رو گوش میدادیم. گفتم ببین چقدر باشکوهه یکی اینطور با محبت نگاهمون کنه؛ گفت "یکی" همینطوری نگاهتون میکنه فقط شاعر نیست.
باهم رفتیم شاخه نبات...مسیر برگشت فکر میکردم من اگر حافظ بودم تو همانی بودی که قسمم میدادند به تو. به شاخه نباتم.غرقم در شیرینی مهربانیهات.