من که سرتاسر خموشم*

یک ماه است که بیست و هشت ساله شده ام. خیلی چیزها که 27 سال مهم بود در بهار بیست و هشتم بی اهمیت شده و من دارم خودم را زندگی میکنم. بی تفاوتی و خستگی و خشم و غم و نفرتم را زندگی میکنم.