از داداشم دلخور بودم. مامان گفت ناراحت باش ولی کینه به دل نگیر!
گفت فکر کن به من! قلب و کبد و ریه م از هم کینه به دل بگیرن بخوان سر به تن هم نباشه؛ اول من می میرم بعد خودشون.همه تون باهم که باشید من زنده ام.
الان که فکر میکنم چقدر این حرف ها بوی وصیت میده. دوست دارم فراموشی بگیرم.