تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم*

پناه می برم به خدا از جنون که چشم در چشمم ایستاده. پناه می برم به خدا از خودم... سعدی چقدر فراق رو درک میکنه؛ ای بی بصر من میروم؟ او میکشد قلاب را .