ذهنم در نگه داشتن جزئیات و نشونه های کوچیک به طرز بی رحمی قوی عمل میکنه. بعد از مدتی این نشانه ها تکه های پازلی میشن که یک تصویر کامل رو روایت میکنن. آدم ها شاید یه جسد معدوم کنن اما برای خرده بیسکوییت جارو روشن نمیکنن ویه تکه کاغذ کوچیک رو خط خطی میکنن اما آتش نمیزنن.نشانه ها از آدمها صادق تر و قابل باورتر هستن.