در روابط شبیه کارگرهای روزمزد نباشیم که تا قدمی برمیداریم بلافاصله منتظر اجر و پاداش باشیم.این را برای خودم نوشتم که وقتی گره پیشانی ات هر روز کورتر میشد نپرسیدم چرا؛ دست به کار نشدم حریف اخم تو و روزهای بد بشوم. حتی صبر نکردم روزهای بد تمام شود بعد بروم.