تا به کجا کشد مرا مستی بی امان تو *

مثل همیشه تو ذهنم داشتم حرف میزدم با تو
مثل همه ی وقتهایی که بقیه براشون سواله چه طور حوصله میکنم تنها قدم بزنم یا کوه برم چند ساعت,
دارم با تو حرف میزنم و دلم نمیخواد بودن دیگران رشته ی کلام ذهنیم با تو رو قطع کنه....

*عنوان از مولانا جلال الدین