امروز کتاب "انسان در جستجوی معنی" ویکتور فراکل میخوندم؛ از عشق و رنج به عنوان دو جزء که به زندگی معنا میدن یاد کرده بود.

فکرکردم عشق مگر جز شورانگیز زیستن در دامن رنج خودخواسته است؟گمانم همین باشد.

*عنوان از حافظ