درباره تو به خودم راست بگم قطعا دردناکه .آخه الان به جایی رسیدم که با دروغ گفتن هم نمیتونم خودمو سرگرم کنم.
آدم از دست خطای خودش به کی پناه ببره که راه رو غلط نرفته باشه؟ ۲۳ ساله بودم میگفتم اشتباهی ست که پیش آمده اما ۲۷ سالگی سن پیشامد و فضای احتمالی نیست. کلی فکت و مستند وجود داره که بدونم غلط رفتم. گوگل کنم "نقشه راه برگشت" به چیزی میرسم؟
*عنوان از کاظم بهمنی