تو تنها موضوعی هستی در جهان که ترجیح میدم فقط بهت فکر کنم و هیچی ازت ننویسم. تنها موضوعی هستی در جهان که فقط به من ربط داری نه به هیچ کس دیگه.برای همین نمینویسمت نمیگمت که در معرض قضاوت دیگران باشی. به خوبیهات تعلق خاطر دارم به بدیهات هم؛ به همین موجود اورجینالی که هستی. تو برای من زیبایی حتی اگر دیگران زیبا نبیننت. چه بهتر که زیبایی تو و شکوهت برای دیگران در حجاب باشه. کی تشخیص میده تو چی هستی جز من که با یه نور ضعیف و امید وسیع وقت گذاشتم و تا عمق روح تو رفتم با بلیت عمرم.یه جایی وسط راه برگشتن خودمو جا گذاشتم. اگر به خودت سر زدی و من رو پیدا کردی رحم کن و من رو به من برگردون. هرچی در خودم میگردم خالی ام.پس بده منو به خودم یا نمیدونم به یادگار نگهم دار برای خودت.